چه روی نیلی و موی سپیده ای داری
وجود خسته و قدّ خمیده ای داری

چه پیکری، چه جمالی، چه گوش مجروحی
چه بازوان کبود و شهیده ای داری

برای شستن تو آب دیده ای دارم
برای کشتن من زخم دیده ای داری

به روی شانۀ حیدر چه می کنی زهرا؟
چه دیدگان به خون آرمیده ای داری

حجاب نالۀ من، آستین پیرهن است
ببین چه شوهر غربت کشیده ای داری

الا مسافر حیدر، ستارۀ لاهوت
خدا کند که بمیرم به زیر این تابوت
"علی اکبر لطیفیان"